سندباد بحری کتاب هفتم از مجموعه انتشارات طلایی است که در سال هزار سیصد و پنجاه و دو منتشر شده است. مترجم این کتاب محمد رضا جعفری می باشد که توسط انتشارات امیرکبیر به چاپ رسیده. سندباد اهل بغداد می باشد و پس از مرگ پدرش به سرزمین های ناشناخته ای از سمت دریا می رود. این سفر موجب می شود تا سندباد موجودات شگفت انگیزی در سرزمین های مختلف ببینید و در طی داستان، برای خود ثروت زیادی در طول زندگی جمع کند.
حکایت های این کتاب در هزار و یک شب آمده و ماجراجویی های داستان پردازانه آن ساختار کاملی از رمان ارائه می کند که همراه با سبکی آهنگین و ساختار گونه است. این کتاب بر مبنای سفر های دریانوردان و نقشه ها و اطلاعات جغرافیایی ان ها نوشته شده است.
عده ای بر این باور هستند که کتاب سندباد بحری، در اصل جزوی از هزار و یک شب نبوده است و اثری مستقل بوده که قدمت آن به حدود قرن چهارم هجری می رسد. کتابی پژوهشی بر این اثر با نام “پژوهشی در حکایات سندباد بحری” نیز به قلم جلال ستاری نوشته شده است.
در بخشی از این کتاب می خوانیم:
وقتی که پدرم مرد، هر چه داشتم فروختم و سوار یک کشتی شدم. کشتی ما از بندر های زیادی گذشت و من و مسافران دیگر چیز های زیادی خریدیم و معامله کردیم. بعد از چند روز که به جزیره کوچکی رسیدیم که به وسعت یک میدان بود. چند نفر از ما خواستیم کمی در ان جزیره گردش کنیم، چون از بس که در کشتی مانده بودیم خسته شده بودیم. از کشتی پیاده شدیم و در جزیره به قدم زدن و دویدن سرگرم شدیم. بعد از مدتی آتش درست کردیم تا غذا بپزیم. ناگهان جزیره شروع کرد به تکان خوردن و بالا و پایین رفتن. ما افتادیم و دیگر نتوانستیم از جایمان بلند شویم. مسافرینی که در کشتی مانده بودند، فریاد زدند: برگردید، برگردید! این جزیره نیست. فورا برگردید و گرنه غرق می شوید! این یک نهنگ بزرگ‌است ! مسافرینی که از کشتی زیاد دور نبودند فورا به طرف کشتی دویدند و دیگران هم خود را به دریا انداختند.اما پیش از آن که من بتوانم خود را به کشتی برسانم یا به دریا پرت کنم، نهنگ زیر آب رفت و من در آب غوطه ور شدم و دستم را به یک تکه چوب گرفتم.
Menu